|
NPC's, wat zijn dat voor dingen?
PC's (Players Characters) moeten wat te doen hebben. Ze kunnen in het wilde weg rondhubbelen, of in een winkel alles kopen, zonder ooitiemand tegen te komen. Dit maakt het geheel een stuk saaier, dan eigenlijk de bedoeling is. Om de rol van Winkelier of Herbergier op te "vullen", kunnen we deze rol aan een speler toekennen, maar dan akn die niet met de groep mee. Om dit op te lossen, is er de NPC, wat staat voor Non Player Character
Maar, wat is een NPC? Wat doet die, door wie wordt dat gespeeld? Kort gezegd, een NPC is een speel-figuur, die geen eigenaar heeft, maar die de AD&D wereld een stuk verlevendigen. Bij het life-spelen (dus rond de tafel), vorzorgt de DM (Dungeon Master, afgekort met De Meester) de akties en reaktie van de NPC.
De DM zorgt ervoor dat de winkelier je kan adviseren, als je bijvoorbeeld spullen wilt kopen.
De DM zorgt ervoor dat de smid advbiseert, wanneer je met je groep bij deze smid wapens aan het bewonderen bent.
De DM zorgt ervoor dat de herbergier je een heerlijke beker bier voor je neus zet (of schapenmelk).
De DM laat die etterige diefjes je zakken rollen (als je niet goed genoeg op je spullen let)
De DM zorgt ook voor de akties van de draak, die je nog moet bevechten.
Eigenlijk, elk wezen dat je tegen komt in een AD&D wereld is een NPC. Een character zonder eigenaar. Een character zonder speler.
Maar, hoe zit dat nu met de AD&D.79-area (noot: een echomail fantasy-area van een fido-achtig mail-netwerk), waar wij met een hele party in de stad ScaraBrea zitten. Ook daar lopen NPC's rond. Maar door gebrek aan een Meester, kunnen we hier zelf de NPC's "afhandelen". De stadswacht, die ons mee wilt nemen, de vuil-kijkende vrouw, die ons huizen in sleurt.
Op deze manier kan je dus zelf je eigen gebeurtenissen afhandelen, met de burgers van de stad/ omgeving. Je kan zelf bepalen wat zij met je doen, hoe ver en hoeveel je eigen figuur kan hebben.
En dan maar afwachten of de rest van de party je te hulp komt, of niet ...
|