|
Nog twee dagen en dan gaat de teller op de Nederlandse snelwegen terug naar max 100 km per uur. En dat terwijl onze oosterburen juist besloten dat 'vol gas' het devies blijft. Wat scheelt dat nou echt? Maakt het 'even omrijden' zelfs zinvol? Verkeersverslaggever Gijsbert Termaat en Autovisie-hoofdredacteur Jaco Bijlsma nemen de proef op de som. Van Groningen naar Maastricht. Netjes 100 op de cruisecontrol over de vaderlandse snelweg, tegen plankgas met een U-bocht over de Autobahn...
Het is acht uur in de ochtend als de Peugeot 2008 en BMW 320d de Grote Markt in Groningen komen oprijden. Het karakteristieke plein bij de Martini-toren is de startplek voor een ritje naar Maastricht. Volgens de routeplanner een tocht van 336 kilometer die in 3 uur en 24 minuten moet worden afgelegd.
Daarbij gaat men wel uit van het huidige snelheidsregime, waarbij op het merendeel van de route gewoon de wettelijk toegestane maximumsnelheid van 130 km/u mag worden gereden. Maar omdat vanaf maandag de snelheid in heel het land teruggaat naar 100 km/u overdag, zal Termaat het traject al volgens de nieuwe 'stikstofregels' afleggen. College Bijlsma treft het beter en mag met zijn dikke bak via de Duitse Autobahn een route uitkiezen om zo snel mogelijk in de Limburgse hoofdstad aan te komen.
Truttig 100 rijden
Bijlsma: "Nog voor de wedstrijd is begonnen, is de race tegen de klok al gestart. Van de redactie in Amsterdam tot Groningen blijkt meer tijd te vergen dan Google Maps beloofde. Het is druk. Toch ben ik op tijd en start om 08.15 uur op de Grote Markt in Groningen deze ludieke wedstrijd. Buiten de stad lacht de lege snelweg me uitdagend tegemoet maar ik beheers me in het kader van de wedstrijd. Hier is nog ruimte en het onbegrensde Duitsland is dichtbij. Dat ik zestig kilometer meer moet afleggen dan collega Gijsbert is niet erg. Die gaat zich namelijk nu al vrijwillig houden aan tempo honderd."
"Mijn BMW lijkt zijn Heimat en de onbegrensde Autobahn te ruiken. De 320d reageert gretig op het gaspedaal en heeft wel zin in vierhonderd kilometer naar Maastricht, want een flink aantal daarvan heeft helemaal geen snelheidslimiet. Over de grens gaat er letterlijk een streep door de snelheidsborden. En dus vloer ik het rechterpedaal en niet lang daarna rijden mijn BMW en ik meer dan het dubbele van wat in Nederland toegestaan is. Ik piek even op 220 km/h en kruis dan met tweehonderd richting het zuiden. Het is rustig op de Autobahn en de BMW schrokt zo dik zestig kilometer als een lekker ontbijt op topsnelheid naar binnen. Om 09.11 u, als ik al 112 km heb gereden, is de pret even over en lijkt het even alsof we stilstaan als ik met 80 km/h wegwerkzaamheden moet passeren bij Twist. Tien kilometer Baustelle voelt als opeens als de dubbele afstand. De eerste keer dat Gijsbert zich meldt is om 09.29 uur. Hij is bij Zwolle en heeft, zo zegt hij, 106 km gereden, ik zit dan bij Wietmarschen en ben 135 km onderweg. Duitsland-Nederland is voorlopig 1-0."
Termaat: "Al direct buiten Groningen op de A28 zou ik normaal de cruise control op 130 km/u zetten maar nu gaat die op tempo 100 en dat voelt op zijn zachtst gezegd truttig. Om 10.00 uur ben ik bij Arnhem en zie ik dat 164 km gereden heb maar door het lage tempo voelt dat als veel meer. Zeker als ik zo dicht de grens nader, denk ik aan Jaco in het onbegrensde Duitsland."
Afgesproken pauze
Bijlsma: "Om tien uur lig ik nog steeds flink voor op Gijsbert want dan ben ik bij Bottrop. Ik heb er dan al 250 km inclusief twee keer wegwerkzaamheden opzitten. Vijf minuten later is het tijd voor de enige afgesproken pauze, die we vullen met een tankbeurt, want ook zo'n zuinige diesel is dorstig op topsnelheid. Ik bestel de 'Autobahn-Topseller', een broodje Bockwürst. Precies 15 minuten later gaat het gas er weer op. Ik ben niet bang mijn voorsprong te verliezen want met dank aan het droge weer en de rustige Autobahn kan ik weer over langere afstanden met 200 plus richting het zuiden blazen. De Duitsers zijn aan snelheid gewend, maar bij de soms tientallen kilometers lange Baustellen rijden ze allemaal keurig rond de tachtig. Wel een compliment aan onze wegbeheerders trouwens: in Duitsland lijken die wegwerkzaamheden eindeloos te duren en ook is het wegdek over het algemeen slechter. Vooral op de stukken in de regen merk je dat ons ZOAB veiliger is. In Duitsland moet je snelheid echt omlaag als het nat is omdat je door de spray niets meer ziet."
Termaat: "Venlo lees ik om 11.05 u op de borden en dan heb ik 257 km afgelegd. Maastricht komt langzaam in zicht. Zou ik inmiddels ingelopen zijn? Een belletje met Jaco helpt me uit de droom want hij zit dan net voor de grens bij Viersen en heeft er al 322 km opzitten. Ik schik me in mijn lot en verlang vooral naar de lunch op het Vrijthof."
60 kilometer omrijden
Bijlsma: "Bij Roermond duik ik de grens weer over en arriveer om 11.50 uur als eerste op het Vrijthof in Maastricht. De BMW heeft dan 399,6 kilometer gereden in 3 uur en 32 minuten. Termaat komt om 12.18 uur aan en heeft er dan 336 km opzitten. Dik zestig kilometer omrijden via Duitsland kan dus ook en is bijna een half uur sneller."
Termaat: "Ik ben niet vrolijk gestemd geraakt tijdens deze rit. Misschien dat de frustratie iets minder wordt als iedereen zich aan de 100 km/u moet houden en ik niet telkens word ingehaald. Trouwens, op het hele traject was oom agent onzichtbaar. Voor mij was dat sowieso geen probleem, maar ik heb weggebruikers voorbij zien jakkeren die kennelijk doorhebben dat de pakkans minimaal is..."
|